- The term "Habiru" appears in ancient Near Eastern texts from the 18th to 11th centuries
- It is described as a group of people who gathered and migrated
- The term is similar to the Hebrew word, suggesting a connection between Habiru and Hebrew
- The term was used in social contexts and was not specific to Syria and Palestine
- Apiru is another term used in Syria and Palestine, possibly equivalent to Habiru
- Apiru referred to a social category of people who left their original social context and adapted to new circumstances
- They were often organized around a charismatic leader and could work for local authorities
- Apiru were not typically nomadic, but some adopted a nomadic lifestyle temporarily
- They eventually integrated into new social contexts and disappeared as a distinct group
- Apiru appeared in various texts and archaeological evidence throughout the ancient Near East
- In some cases, they were refugees or mercenaries serving kings
- The term Habiru was used derogatorily in the Amarna letters, often referring to those who rejected social and political obligations to local rulers
- Habiru posed a threat to local authorities, and appeals were made to other rulers for help against them
- Some historical figures, such as Labayu of Shechem, were believed to have worked with Apiru
- The phenomenon of Apiru seems to disappear in the Late Bronze Age, possibly due to the destruction of the region
- The term may have been replaced by other names or ethnic identities in the Iron Age
- The term Apiru eventually

- The etymology of the term "apiru" and its connection to the Hebrew word is not agreed upon by scholars.
- Some scholars argue that there is a linguistic connection between "apiru" and "hebrew," while others disagree.
- Daniel Fleming suggests that the term "habiru" in Mari texts refers to people who left their communities for an extended period of time.
- The term "hebrew" is used in the Hebrew Bible to refer to the Israelites, but it is not always used interchangeably with "apiru."
- In some biblical narratives, "hebrew" is used derogatorily to describe Israelites who are foreigners or outsiders.
- The term "hebrew" developed into a more ethnic identity over time.
- There are similarities between the behaviors of the apiru in ancient texts and certain biblical narratives.
- Not all biblical characters who fit the apiru description are explicitly called apiru.
- The story of Jephtha in Judges 11 is an example of a biblical character who follows the apiru cycle.
- In the story of Abimelech in Judges 9, apiru are portrayed as supporting characters.

- The video discusses the historical figure Abimelek and his ambition to gain power among the Shechem people.
- Abimelek is not an Apiru and never leaves home, but uses his connections with the Shechem people to establish his authority.
- The story of Abimelek is similar to that of Labayu, another king of Shechem, suggesting that they may be the same person.
- The story of Abimelek reflects a recurring historical pattern where people leave to become like the Apiru and return as kings.
- The story of David also follows this pattern, as he starts as an outcast and eventually becomes king.
- Other stories, such as the migration of the Danites and the figure of Rezan, also show similarities to the Apiru phenomenon.
- Understanding the Apiru can help better understand biblical narratives.

- The term "Habiru" appears in ancient Near Eastern texts and is similar to the Hebrew word
- Habiru were a group of people who gathered and migrated, not specific to Syria and Palestine
- Apiru is another term used in Syria and Palestine, possibly equivalent to Habiru
- Apiru were a social category of people who left their original context and adapted to new circumstances
- They were organized around a leader and could work for local authorities
- Apiru were not typically nomadic but some adopted a nomadic lifestyle temporarily
- They eventually integrated into new social contexts and disappeared as a distinct group
- Habiru posed a threat to local authorities and were derogatorily referred to in the Amarna letters
- Some historical figures, like Labayu, were believed to have worked with Apiru
- The phenomenon of Apiru disappeared in the Late Bronze Age, possibly due to region destruction
- The etymology of the term "apiru" and its connection to Hebrew is debated among scholars
- The term "hebrew" developed into an ethnic identity over time
- There are similarities between the behaviors of the apiru and certain biblical narratives
- Understanding the Apiru can help better understand biblical narratives.

Today we explore the connection between the ancient Near Eastern group known as the Habiru and the Biblical Hebrews. We will survey Near Eastern texts and archaeology, and delve into the relationship between the terms Habiru and Hebrew, and examine the similarities and differences between the two. Finally, we’ll see what Biblical characters behave like Habiru, even if they aren’t called that by name. Let’s dig in!

#AncientNearEast #Habiru #BiblicalHebrews #Hebrew #archaeology #bible #biblicalarchaeology #idrimi #1Samuel 

Subscribe here: https://www.youtube.com/beneaththebible?sub_confirmation=1

If you'd like to read more here are just a few of the sources we used in this video:

William L. Moran, ed. trans. The Amarna Letters. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 1992.

Daniel E. Fleming, Democracy's Ancient Ancestors: Mari and Early Collective Governance. Cambridge: Cambridge University Press, 2004.

Eva Von Dassow, Habiru, in The Encyclopedia of Ancient History.

Nadav Na'aman, "Ḫabiru and Hebrews: The Transfer of a Social Term to the
Literary Sphere," in Canaan in the Second Millennium B.C.E.: Collected Essays Volume 2. Winona Lake, IN: Eisenbrauns, 2005:  252-274.


If you like what we’re doing and want to support us the best thing you can do is like, comment, subscribe and share with your friends and family! If you would like to do more you can consider a financial donation here https://ko-fi.com/beneaththebible We plan to keep our content here as a free resource but donations will help us create more and better quality content. Thank you for all your support!

Follow us on Facebook and Twitter @BeneathTheBible so you don’t miss any future videos! 

You can also check out our website www.beneaththebible.com for even more information about who we are and resources on the Bible and archaeology.

If you have comments or questions you can send them to us at BeneaththeBible@gmail.com 

We believe all images, video, and audio used qualify as Fair Use.

Music By: "After The Fall" 
Track Name: "Voices" 
Published by: Chill Out Records - Source: https://goo.gl/fh3rEJ Official After The Fall YouTube Channel Below https://www.youtube.com/channel/UCGQE... 
License: Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 International (CC BY-SA 4.0) 
Full license here: https://creativecommons.org/licenses

00:56 Habiru defined
02:58 The apiru cycle
04:38 apiru in text and archaeology
09:50 etymology of apiru and relation to hebrew
12:09 similarities of hebrew and apiru
18:34 Jephthah the apiru?
19:52 Abimelech the apiru?
21:27 David the apiru?
24:26 Other biblical apiru...
26:43 Thanks!

Witam Was w Beneath the Bible, gdzie pomagamy Wam w dalszej odkryciu świata w świętym książce.

Habiru pojawiają się w starych, blisko wschodnich tekstach z XVIII wieku do XI wieku.

Są opisane jako grupę ludzi, którzy zbierali się I pochodzili.

Zdania tego opisu I fakt, że imię brzmi bardzo podobnie do efemonium hebrew, który widzimy w Biblii, szkoleni I lekarze podobni, sugerowali, że Hebiru I Hebrew są jedno z jednymi.

Dzisiaj zobaczymy, co to za Hebiru, gdzie te terminy przychodzą, co możemy wiedzieć o nich I jakie są związki z biblickimi Hebrajczykami.

Jak powiedział Kyle, Hebiru pojawiają się w historii przez bardzo długi czas, od XVIII do XI wieku.

Osoby pojawiające się w tekście z wielu miejsc, w tym Mesopotamii, Anatolii, Egiptu I Levant, słowo wydaje się odnosić do fenomenu socjologicznego, a fenomen sam się nie jest specyficzny do Syrii I Palestyny.

Po pierwsze, 10 term został zauważyty w księdzach Amarny, które są złożone w księdzach Egyptu z 1880 roku, które są złożone do ok.

W tych tekstach, napisanych w akademii kanonowej, 10 term Hebiru jest używany do wyrażenia społecznego kategorii ludzi.

10 term Hebiru w tych książkach wydaje się być wyrównawką z słowa apiru, co wydaje się być oryginalnym słowem używanym w Syrii I Palestynie.

To nazwa, którą użyjemy, choć nazwa Habiru może być bardziej znana.

Apiru to wyrównawka słowa z źródła kuneoformu.

Przed tym jak odpowiedzieć na to pytanie musimy zrozumieć, że ponieważ 10 term był używany przez tak długo, że jego znaczenie nie było statyczne.

Jak to było używane w jednym miejscu, nie jest to samo jak to używane w innym miejscu.

Świadki, którzy studiowali apiru, jak Eva von Dassel, oznaczały apiru jako denotowanie kategorii społecznej zmienionego w charakteru w średnim I późnym brązowym wieku w pobliżu Wschodu.

Znowu, ta słowa oznacza kategorię socjologiczną, czy klasę ludzi, a nie oznacza konkretnego grupy etnicznej.

Listy ludzi oznaczonych jako Piru sprawiają, że nie przychodzą z jednej lingwistycznej lub etnicznej grupy, a wiele innych ludzi mogłoby być Piru.

Przynajmniej oryginalnie to oznaczało klasę ludzi, którzy wybudowali się z ich oryginalnego kontekstu społecznego I wtedy stawiali się na zewnątrz klasy społecznościowej, która używała tego termu.

Nadavna Amman mówi, że podobne wszystkim ludziom wyznanym jako Habiru jest fakt, że zostały wypróbowane od swoich politycznych I społecznych środków I zmuszone do adaptacji do nowego środka.

On opisał to jako cyklowe fenomeny Habiru, w którym ktoś jest zmuszony odszedł z swojego miejsca społecznego, z swojego domu, wioski, z łącznością obywatelską, a potem przeszedł po terytorium, który był znany dla nich.

To może być wojna, pożar, zagrożenie, płata, złożenie, kompulsoryzacja, czy jakakolwiek inna dystrybucja społeczna.

Studia upiru powodują, że większość upiru przychodzi z urbana, albo przynajmniej z kontyngentu sedentarna.

Oczywiście nie są typowo nomady, choć wielu często przyjęło na sobie nomadów lub semi-nomady w ciągu pewnego czasu.

Potem operowali zewnętrznie z okolic nowego świata społecznego I stworzyli się na jego okolicach.

Mogli pracować dla lokalnych autorytetów jako mężczyźni czy pracodawcy, chociaż często się zgrupowali w grupy podobnie złożonej ludzkości.

Te grupy często organizowano w wokół jakiegoś rodzaju charyzmatycznego lekarza, którego osobowy szlachet lub umiejętności zachowywali grupę razem.

W końcu te bań mogły się rozpadnąć po wielu powodach.

Może to być z powodu, że lokalne autorytety ich zniszczyli, albo z powodu tego, że ludzie w zespole zintegrowali się z społeczeństwem z jego okręgów, albo nawet dlatego, że zespole się rozwijało tak bardzo, że stworzyli swoje własne rodzajne sieci obrodowe, stworzyli swoje własne społeczeństwo.

Wtedy zniknęły apiru, ponieważ zintegrowali się w nowy świat społeczny.

Oczywiście, 10 cykl apiru nie był ogromny w Syrii I Palestynie w czerwonych I późnych wieku, ale słowo apiru oznacza indywidualne osoby, które były częścią cyklowego procesu w tej regionie w tym czasie.

Z tym względem, zobaczmy, gdzie widzimy apiru w średnich tekstach I archeologii.

Jak wspomniałem, 10 term ma szkodliwe znaczenie.

W czasie Amarny, czyli w XIV wieku, Apiru był używany jako term derogatywny.

To nie zawsze było tak, jak widzimy w miejscach jak Mari w XVIII wieku.

W Mari apiru wydaje się być zrozumiałym statusem.

Kto jest apirą, jest tracony jak refugiat.

Refugiści nie były poddawani ekstradzacji dla żadnych ofensyw, które mogłyby złożyć w swoim domku.

Miejsce apiru wydaje się, przynajmniej w niektórych tekstach, być coś podobnego, oficjalnym statusem refugijem.

Jeden tekst z Marii jest interesujący, ale śmieją się z tego pomysłem, że ekstradowali kogoś, kto był Apiru, ponieważ teraz służy królem, nawet gdy służył królem innego kraju.

Apiru pojawiają się w źródłach tekstowych w całym świecie sierpniowym I lewicy, zwłaszcza z XVIII do XIV wieków.

10 artyfakt nazywa się pryzmem Tikunani, nazwany po królu, gdzie go znaleźli.

Tikunani to małe królowe królstwo Hurian, a 10 pryzm został zainstalowany przez króla Tunip-Teshub.

Na nim są listowane na imię kilkanaście tysięcy żołnierzy, którzy są nazywani Apiru.

Przemyślany został przez króla Tunip Teshup.

Znanych mężczyzn ma większość hurianowych nazw, ale niektóre mają nazy westsemityczne, a jeden ma nazwę kasajdową.

Wygląda na to, że te apiru służyły jako mercyni, czyli milicji dla króla.

Ostatecznie większość z nich była z hurianu, ale nie wszystkie.

Widzimy również, że nie wszystkie Apiru byli mężczyzną.

W innym mieście, w świecie Hurian, a więc w Nuzi, mieście Hurian w XIV-XV wieku, widzimy obie mężczyznę I kobiety, które są nazwane Apiru.

W tych tekstach, Apiru wchodzą w kontrakty z miękcymi obywatelami Nuzi, gdzie oni przyjmują kontrakcyjną obojętność, by przetrwanie.

Ipiru grał znaczną rolę w 15-stym wieku w historii Adrimi.

W tym filmie pokażemy tylko krótki skrót.

Adrimi był synem króla w mieście Halab, ale został odwiedzony z jego domów przez króla Mitani.

Podczas, gdy jest odwiedzony, spędza czas z Ipiru w Canaanie.

Zbuduje się siłę I w końcu przyjdzie do miasta Alalok, gdzie rządzi.

Znowu, dużo jest w tej historii, ale Apiru w Canaanie ma ważną rolę w przywróceniu fortun Adrimi.

Referencja do Apiru jest bardziej rzeczywistą, niż w żadnym innym zdań.

Prawie, jakby, oczywiście był z Apiru, bo był wywodnikiem, był refuginem.

W pisach Amarna, Apiru, czy też Habiru, zawsze jest używany w sposób derogatywny.

Często używany w sposób, w jaki możemy użyć nazwy terrorystów.

W listach Amaru są ludzie, którzy pochodzili z zewnątrz zespołu zamordowanych zarówno farości, jak I systemu miasta w Kanonach.

Farości nie zdają się szczególnie zafrażdżeni z Apiru, a lokalni władze Kainanów często byli bardzo zafrażdżeni z opieki Apiru.

Księgi konstantnie proszą o pomoc Farozy przeciwko opiece Apiru I zagrożą, że jeśli nie przychodzi pomocy, krajy księżyca będą przechodzić do Habiru.

Widzimy tylko, że Farozy odpowiadają na zagrożenia z Habiru w kilku przypadkach, a więc Abdiasirta Aziru, który był synem Abdiya Shirta, którzy obaj stworzyli Amuru.

Kiedy roboty zbrodniowcy zmuszą sprawę I wzrastają do poziomu zagrożeń legitymistycznych dla egipci.

Tymczasem, słowo, które nazywa się Habiru, jest prawie jak słowo, które pojawia się w księgach Amaru, które nazywają tych, którzy odrzucają swoje społeczne I polityczne obowiązki do farowek I ich królów.

Trzeba jednak pamiętać, że w tych literach królowie kanienicze musieli zrezygnować z ich zachowania do farowek.

By nazwać swojego wroga Habirą, trzeba było powiedzieć, że 10 człowiek jest niepożądany do farowek I jest zza obrony społeczeństwa.

To jest wywód, więc każda akcja przeciwko nim jest sprawiedliwa.

Więc, moderni czytacze byliby wiedzieli, żeby krytycznie ewaluować okazje, że jest Habiru, stworzony przez ambitnych królewców Kainanit, przeciwko swoim bliskom I rywalom.

Habiblos jest szczególnie liberalny z okazjami, że jest habiru I z detalami jego historii, ale nie jest jedynym, kto robi takie okazje.

Jest to serial piosenek z królów Shechem I Gezer, gdzie król Shechem, Labayu, jest prawdopodobnie przekonany pracą z Apiru.

W innym listu, jego syn jest przekonany pracą z Apiru, o którym Labayu nie jest tak przekonany.

Jakkolwiek jest prawdą, wydaje się, że Apiru były częścią życia w północnej Levant w latach brązowych.

Egipt nie wydaje się być z nią szczególnie kłopotliwy, nawet jeśli są królami.

Apiry, ostatecznie, nie stawiają znacznego zagrożenia do egipcińskiego rządzenia imperium, nawet jeśli stawiają znaczne zagrożenia do lokalnych dynastii.

Przezwiskiwanie Apiry wydaje się być naturalnym częścią społecznego I politycznego życia w Syrii I Palestynie, szczególnie w dawnym wieku brązowym.

Fenomen Apiru wydaje się zniknąć w dawnym wieku ironicznym.

Wskazówki hieratyczne dotyczące XII I XI wieków są ostatnim historii, które ich wspominają.

Z kolejnym zniszczeniem świecia brązowego, wydaje się, że może być

wieków to ostatni historyczny tekst, który ich wspomina.

Z zniszczeniem świata Bronii wygląda na to, że może się zwiększył frekwencja Apiru, a znacenie ich jest prawdopodobne z powodu znaczenia w tej periodzie I nie jest to faktyczny zniknięcie fenomenu.

Z wzrostem etnicyzmu w krajach południowych Ionice wygląda na to, że nie było ich więcej, albo nazwano się innymi, jak to się wydarzyło w historii tekstowej w XI wieku.

Oczywiście, 10 apiru nie zniknął, ale stał się hebrewem.

Dużo rozmów o apiru przychodzi z konfliktu apiru z hebrewami.

W związku z tym, może to pomóc zrozumieć, skąd przychodzi 10 term apiru, by zobaczyć, czy jest związany z słowem hebrewym.

Nie ma żadnego rozszerzonego zgodzenia na etymologię tego termu apiru, a różne teorie często są podjęte z tego, czy myślisz, że apiru lub habiru, a że hebrewy są te same, niezwiązane lub gdzieś w między.

Wcześniej, złożono się z tym, że słowa są wspólne, ale następująca szkolaństwo wskazało, że apiru I ibri, czy myślisz, że te

apiru czy habiru, a Hebrew, są te same, nieodpowiednie, czy gdzieś w międzyczasie.

Wcześniej, zgodność między słowami została zaangażowana, ale następująca szkolawka wskazała

w seriową pytanie, jak apiru I iwri, słowo hebrewe, które przeczytamy jako hebrew, mogą być związane.

Znanych szkolarzy I epigrafów, jak Anson Rainey, nie zdecydowali się o żadną złączność językową.

Ale w dzisiejszych czasach niektórzy szkolnie zauważają, że jest możliwe złączność językową.

Tymczasem językowy argument wiąże się z B do P, z głosem D I przejęciami bezgłosowych węgielowych, a my nie będziemy teraz o tym rozmawiać.

Po prostu zauważcie, że są legitymne argumenty o związaniu hebrewu lub hebrewu z hebrem.

Jednak są inne opcje, a jedną, którą chciałbym wspomnieć, to Daniel Fleming, który wskazuje dowody z tekstów w Mari.

Dokumenty w Mari są akademiczne, a w wersjach zachodnich słowa jest używane w Mari, szczególnie w okresie Flemminga.

W pewnym tekście z Hari jest term habarum, który pochodzi z jemunia, który jest księgą zachodniowie, habarum, co oznacza wycieczkę.

To nie jest tak, że wycieczkę z domu, żeby robić coś, ale wyjechałem na dłuższy czas.

To znaczy ludzie, którzy wycieczkują z ich społeczności z ich herbat.

To może oznaczać ludzi, którzy zająły się migracjami sezonowymi z ich zwierząt w cyklu przechowywania człowieka, albo może oznaczać wychodniaka, czy kogoś, kto zostaje z ich społeczności na dłuższy czas.

Fleming powiedział, że to Habiru to ludzie, którzy wychodzili, którzy zostali z ich społeczności I szukali ucieczki w innym kraju.

Jeśli Fleming ma rację, to to może być połączenie pojedyncze dla pierwszych lub pojechalczych I po jebrewsko-jebrewskiego.

Słowa nie były w ogóle porównywalne, ale mogą się znaleźć z tej samej drogi dla tych, którzy wychodzą z domu.

Czyli, czy Apiru I Hebrew są jednym z jednej?

Znowu, to jest skomplikowane, ale w większości razem nie.

Jeśli Apiru jest społeczną nazwą dla tych, którzy są wyprzedzeni na bramce społeczeństwa po odchodzeniu z domu, to nie możemy powiedzieć, że Hebrewy są jednym z nich.

Hebrew ma etniczną kontynuację w swoich warstwach znaczenia.

Jest gentyliczny, a To nie jest coś, co widzimy w Apiru.

Kanonistą, Amorystą, Hittitą, Hurianą.

To społeczna sytuacja, którą trzymamy na czas, zanim zreintegrujemy się z powrotem w porządny, społeczny świat.

To nie jest tak, jak używa się słowa Hebrew w Biblii Hebrewowej.

By być Hebrewem, musi być niezwykle związany z ludźmi Izraela.

Ale pewne teksty w Biblii, wydają, że nie wszyscy Izraelacy byli Hebrewami, albo przynajmniej, że Hebrew, jak Pira, miał różne warunki znaczenia.

W Biblii Hebrewowej, term Hebrew lub Ibrim, jest używany najczęściej w tekstach dotyczących periodu przedmonarchii, zwłaszcza z Izraelitami w Egipcie I w kontakcie z Filistynami.

Na przykład, żona Potipa nazywa Józefa jako 10 Hebrew I 10 Hebrew.

Faraon mówi do młodzieży Hebrewów o kobietach Hebrewych.

Dóra Faraona zauważy dziecko Mozesa jako jedno z dziećmi Hebrewów.

W narratywach plagii Bóg instruuje Mozesa, by powiedzieć to jest to, co mówi Bóg, Bóg Jezusów.

Więc, ta fraza jest często używana przez Egipciańców dla Izraelistów, ale także jako oznaczająca się termin przez grupę, którą możemy nazwać Izraelistami.

W okazjach z Filistynami, jak w 1 Samuelem 4, Filistyny nazywają się obokiem obokiem Hebrew, I zachęcają się do tego, żeby nie być poddanymi Hebrewom.

Osobiście, Filistyny nie zaszczytowały wszystkich ich rywalów z Hyliki.

Wyglądało, że używali Hebrew jako konkretnego nazwa kontemplacji.

David jest nazywany Hebrewem przez Filistynów, a David służy jako mercjant dla króla Gaff.

Największej interesacji jest jednak to, że w 1 Sam.

13-14 wiemy, jak Saul zaczął walczyć z Filistynami, ale silność Filistynów była tak duża, że ludzie Sauli go zniszczyli.

Przeczytamy, że Izraeli ukryli się w sklepach, w górach, w kawach, w kawach, w kawach, w kawach, a że niektórzy Hebreci przeszli z powrotem na Jordan, w odwrót od Filistynów.

Ale Jonathan nie stracił serca, I on I jego armorowca atakowali wyjazd Filistyński I byli zwycięzcy.

Izraeli zakończyli, I czytamy, że te Hebraici, którzy wcześniej byli z Filistynami I z nimi przyjechali do ich kampu, poszli do Izraeli, którzy byli z Saulem I Jonathanem.

Kiedy wszyscy Izraelity, którzy ukryli się w kraju górskim, słyszeli, że Filistyni byli na ucieczce, złożyli się do walki w szaleńczym poszukiwaniu.

W tych księdzach wydaje się, że Izraelity I Hebrewi są porównywani jako rozdzielne grupy.

Zdjęcie tych dwóch słów oznacza, że nie zawsze były używane zmianowo.

W 1 Samuelu 14-21 wydaje się, że Hebrewi były wśród obozu Filistynów.

A gdy rzeczy się zmieniły przeciwko Filistynom, Hebrewi zmieniły się I walczyli z Saulem.

Po pierwsze, wydaje się, że byli tu Hebrewowie wśród obozu Filistynów, a gdy się

wydarzyło przeciwko Filistynom, Hebrewowie się wydarzyli I walczyli z Saulem.

W tych księdzach w Biblii Hebrewowej, 10 term Hebrew, wydaje się być przynajmniej czasami używany w sposób derogatywny.

do wyrażenia Izraelitów, którzy są obcymi w innej kraju, albo którzy są w jakiejś rodzaju obojętności.

Teraz, jest dużo połączenia z tym użyciem Hebrewa I tym, jak używane jest apiru w innych miejscach w starożytnym świecie.

Byłoby sensywne, że te dwa słowa mogą być wyprowadzone z słowa z jednej drogi.

Wygląda na to, że niektóre Hebrewskie były podobne do Apiru, ale nie wszystkie Apiru były Hebrewskie.

Naaman stwierdzi, że Hebrew w początku był używany jako społeczny etnonim, który nazywał ludzi, którzy pracowali podobnie do Apiru I były zbudowani z swojego doma.

To były rodzaje Izraeli, którzy byli podobni jak w Apiru.

W literaturze używano tego słowa jako term derogatywny przez wrogów Izraeli, a tylko później nazwa zająła się bardziej etniczną.

To się stało w bardziej spokojnym, społecznym świecie etnicyzujących, południowych państw, gdzie zachowanie jak w Apiru było mniej niż zaliczone.

Oczywiście, Hebrew miał znacznie bardziej semantyczny przeszkód z apirą, a tylko w trakcie czasu, przybył się do Hebrajskiego, który był bardziej społecznym, do znawiska etnicznego.

Zanim przejdę dalej, chcę zauważyć, że nie mówimy, te opiru, które są wspomniane w opisu Amarna, to Hebrewy z Biblii, nawet jeśli Hebrewy są opirami, jak Izraeli.

Term opiru w opisu Amarna I wcześniej nie ma żadnego etnicznego znaczenia w sposób, jaki hebrew.

Grupa etniczna nazywa się hebrewami, nie jest w księdzach Amarna, ani w Marii, ani w Nuzi, ani gdziekolwiek innym.

Aby zobaczyć apiru w księdzach Amarna jako zgodnie z Izraelizmem, trzeba też porozmawiać z tym, czy apiru w Nuzi I Tukhanani w XV wieku byli także Izraelitami.

Czy te Izraelite były apirami w Marii w XVIII wieku?

Jeśli są w listach Amarna, to dlaczego nie wszędzie, gdzie 10 term pojawia się?

Złożenie listów amarna z Izraelitami prowadzi do nieco inteligentnych niebezpieczeństw lub problematycznych interpretacji historii amarna.

W zależności od tego, lepiej jest zrozumieć etnogenizm izraelitów, tworzenie identyfikacji narodowej I etnicznej, z której Hebrewowie są częścią, od początku do końca periodu amarna.

Hebrewowie są częścią większego fenomenu społecznego w Apiru, nie sumą tego fenomenu.

Może być związane, ale nie są identyczne.

Gdziekolwiek się znajdzie na ekwizycie lingwistycznej Apiru-Hebrew, nie ma wątpienia, że grupy osób, które pasują do opisu apiru, pojawiają się w Biblii.

Są tam ludzie, którzy zachowują się jak grupy apiru z Bronii, I możemy wyobrazić wiele porównania pomiędzy pewnymi historiami, które widzimy w Biblii, a znanymi okazjami, które wiążą się z Apiru.

Mimo, że są kilka przypadków biblijnych postaci, które pasują do cyklu Apiru, nawet jeśli nie nazywane są Apiru, tylko kilka.

Pierwsza jest przypadek Jephtha w Judges 11.

To klasyczny okazja kogoś, który podąża za cyklem Apiru.

Kiedy jesteśmy zaproszeni do Jephtha, wiemy, że był wielkim wojownikiem, jak I synem nieznanym prostytutem.

Jego ojciec jest powiedziany być Gilead.

To może znaczyć, że jego ojciec mógł być jakikolwiek liczba ludzi, jak I jakichkolwiek ludzi z Gilead, w związku z jego matką.

Albo może znaczyć, że jego ojciec był właściwie nazwany Gilead.

W każdym razie, czytamy, że jego ojciec miał innych synów, którzy zmusili Jephtha do wyjeżdżania z jego doma, Gilead, na kraj nazywany Tob.

Nie jest jasne, gdzie to jest, ale może być na północie Gilead, na południu Morza Galilee.

Jedno z listów Amarna wspomina miejsce, które może być to samo miejsce.

W Tobie Jeththa zbiera samemu zespół skandrali, którzy podążali za nim.

Mieszkał z daleka od swojego doma, z innymi podobnie złożonymi ludźmi, do tego, aż został zaproszony do domu, by prowadzić swoją tribunę w konflikcie wojskowym.

Mimo, że nigdy nie został zaproszony do Apiru, Jeththa znajduje się w cyklu Apiru I historia Jeththa jest wystawiony w dawnym Ziemi Średniej, kiedy w pewnym momencie jeszcze niektóre źródła o Apiru wspominają.

Więc socjalny fenomen był w pewnym sensie jeszcze nieco zbyt zbyt wątpliwy.

W innych miejscach w Judżach widzimy Apiru jako wspierającego postaci w historii Abimeleku, synu Gideon w Judżce 9.

W historii Abimelek pochodzi do ludności Shechem I próbuje tam zająć się władzą jako jedyny przewodnik.

Właśnie jego kłamaństwo jest zgodne z jego księgą z ludźmi w Apiru.

Bo jest związany z ludźmi Szczecin, dają mu trochę pieniędzy I używa go do założenia bezpośrednich skandalów, którzy stawiali się jego podążącymi.

10 upstartowy król używa swoich pieniędzy do założenia mercynarium, które pomaga mu zabezpieczyć swój powyższy bazis.

To jest 10 sam zadanie, który król Kainan wyróżnił przeciwko Labaiu, również królem Shechem, do końca XIV wieku.

Właściwie te historie są tak podobne – król Shechem używając Apiru, żeby pomóc zbudować jego moc, że niektórzy szkolni są pochwaleni, że są to te same postacie.

Co najważniejsze, to że to są dwa iteracje w formie używania nienarodzonych I uprowadzonych ludzi, którzy nie mieli miejsca w społeczeństwie jako mercjantów.

Miejsca marginalne, jak wyspy Kaniny wokół Shechem, pewnie przyciągnęłyby takie zespoły, więc by były dostępne do zaangażowania w postaci charakterów jak Abimelech I Labayu.

Pewnie najlepszym przykładem wyborczym postacią, który podąża za cyklem Apiru, który widzimy w innych wydawnictwach, jest 10 z króla Dawida.

Właściwie jego historia ogląda 10 z Idrimi bardzo blisko.

Znowu nie sugerujemy, że te dwa historie są właściwie związane, ani nie są to większość szkół, którzy to studiują.

Jednak, wydaje się, że obie narratorzy tych historii podążają za jednym genrem, więc te historie podążają za podobnym patrzeniem, albo może I.

Te historie są podobne, ponieważ reflektują ciągłe I powtarzalne epizody historyczne, gdzie ludzie wychodzą, żeby być jak Apiru, tylko by wrócić w triumf, jako królowie.

Gdy studiujesz historię Dawida, możesz zobaczyć, że ma wiele jednostek z cyklu Apiru, ale również wiele znaków semantycznych, które są w innych biblickich historiach Apiru.

David zaczyna jako wychodzący postać w księdze Saul, ale jest zmuszony uciec od Saul I wchodzi w ukrycie.

Wchodzi do Gath, głównego miasta Filistynów, którym zbudował swoją karierę walcząc przeciwko, I w zasadzie szuka statusu refugiata.

Zdaje sobie sprawę, że nie jest bezpieczny między Filistynami, więc ucieka znowu.

Zdaje się, że nie jest bezpieczny wśród Filistyn, więc znowu ucieka.

Czytamy, że poszedł do kawy w Adullam I wszyscy, którzy byli w niebezpieczeństwie, w kredycie lub niepokojeni, zbierali się wokół niego I stał się ich komandorem.

David staje się głównym zespołem władz, czasami wyznaczony 400, ale zwykle 600, którzy pochodzą w wilgoć, idąc od siłowni do siłowni.

10 numer 600 jest prawdopodobnie licznym liczbą, a nie refleksją rzeczywistości.

To pewnie jest oznaczenie dla czytacza, że to jest pewien typ grupy żołnierzy, I taka banda jak Piru.

Ta banda przechodzi od jednego lokalu do drugiego, uciekając z obrony złożonego świata, a także dostaje podawców, w tym uczniowie I profeta.

See all Beneath the Bible transcripts on Youtube

What's the Connection Between the Habiru and the Biblical Hebrews?